Było doprawdy rosssskosznie. nieWINNE spotkanie nr 3, które wraz z kolejnym spotkaniem zmienia swoją nazwę na Roskoszne Wina, upłynęło uczestnikom pod znakiem niespodzianki.
Spotkaliśmy się pod kryptonimem degustacji w ciemno i ocenialiśmy wina pod kątem drinkability factor. A ponieważ na imprezie pojawiało się dwóch importerów, to poza winami z papierowych torebek, na stołach zjawiły się niespodzianki. Więcej opisywał nie będę, kto nie był, niech żałuje.
Oto lista win, które degustowaliśmy w ciemno:
1. Alphonse Mellot, La Moussière, AOC Sancerre, 2009, 13%
2. Rebmann, AOC Alsace, Riesling, 2009, 12,5%
3. Fulgor, Vinho Regional Lisboa, 2010, 13,5% (białe)
4. Carlo Rossi, California White (10,5%)
5. Lust & Laune, ZULL, Blauer Portugieser, Weinland Österreich, 2010, 12%
6. Fulgor, Vinho Regional Lisboa, 2009, 13,5%
7. Bricco Mondalino, DOC Barbera del Monferrato, Superiore, 2006, 13,5% (kupaż: Barbera 85%, Freisa 15%).
8. Castillo Perelada, 5 Fincas, Reserva, DO. Empordà, 2005, 14%.
W kategorii win białych zwycięzcą zostało wino nr 1, natomiast z czerwonych wino nr 6.
Tu wydarzyła się bardzo fajna rzecz. Powszechnie akceptowane Carlo Rossi wywołało takie miny na twarzach uczestników, których nie spodziewałbyś się zobaczyć po obejrzeniu jednego z filmów Stanley’a Kubricka przez mainstreamowego widza. Właśnie o to chodziło! Okazuje się, że obiektywnie można powiedzieć, iż to wino w zestawieniu z innymi winami ginie, nie ma go po prostu lub jest opisywane przez innych jako wadliwe i że coś z nim jest nie tak. Także Carlo Rossi nie przeszło testu drinkability factor i wszyscy możemy śmiało sięgać po inne butelki. Tej konkretnej nie warto ruszać z półek sklepowych.
Moim skromnym zdaniem – udało się. Wkrótce więcej informacji na temat kolejnego spotkania.
Zdjęcia etykiet:
A tutaj lista win, którą degustowaliśmy już bez torebek.
Quinta de Penegrais, Vinho Regional Ribatejano, 2007, 12,5% (białe, kupaż Fernão Pires i Trincadeira das Pratas).
Les Auzines, „Cuvée Hautes Terres”, AOC Corbières, 2008, 13,5%
Laurent Miquel, IGP d’Oc, 2009, 13,5% (kupaż: Syrah 70%, Greneache 30%).
Laurent Miquel, IGP d’Oc, 2010, 13% (kupaż: Chardonnay 35%, Viognier 65%).
Michele Chiarlo, „Rovereto”, DOCG Gavi, 2009, 12,5%
Michele Chiarlo, „Vigne di Chairlo”, DOC Monferrato, 2008, 13%.
Chateau L’Argenteyre, AOC Medoc, Cru Bourgeois, 2007, 13% (Merlot 40%, Cabernet Sauvignon 45%, Petit Verdot 15%).
Jean Marc Brocard, Domaine Saint Claire, AOC Chablis, 2009, 12,5%.
Le Rouviole, Cuvée Clasique, AOC Minervois, 2008, 14%.
Z tych win zdecydowanym faworytem okazał się Medoc, z Chateau L’Argenteyre. Takiej dawki palonej kawy, kakao, skórzanej kurtki i struktury nie doświadczyłem dawno. 70 pln w sklepie internetowym to nie mała cena za butelkę wina, ale zapewniam, to bardzo dobrze wydane pieniądze i pewny strzał.
I zdjęcia tychże win.
Przepraszam za bałagan w galerii, w trakcie ich budowania natrafiłem na problem technologiczny, którego rozwiązać sam nie potrafię, więc jak tylko wesprę się dobrą duszą od programowania, to zrobię porządek.