Informacje ogólne:

Korsyka, znana także pod nazwą Ile de Beauté, jest jednym z najstarszych regionów winiarskich na świecie. Już 6000 lat temu na wyspie tej rosły dzikie winogrona. Pierwsze winnice zostały założone przez Fokajczyków w VI w.p.n.e. Następnie Korsyka przez kilkaset lat była pod panowaniem rzymskim. Wraz z upadkiem imperium winorośl została mocno zaniedbana i dopiero w XI w. zaczęto na nowo interesować się jej uprawą. W XVI w. wprowadzono pierwsze przepisy prawne dotyczące win. Korsyka przeszła w ręce Francji w XVII w. Tam też, w Ajaccio, urodził się Napoleon Bonaparte, który wprowadził na wyspie prawo sprzedawania win bez akcyzy. Z czasem winnice zajmowały coraz większą powierzchnię – pod koniec XX w. było ich ponad 25 000 ha. Jednak w bardzo krótkim okresie nastąpił zdecydowany przełom – Unia Europejska wprowadziła program karczowania winnic, winiarze zaczęli sięgać po tradycyjne szczepy, zabroniono sztucznego nawadniania winnic a także szaptalizacji. Obecnie winnice korsykańskie zajmują zaledwie 2,5 tys. ha.

Ogólnie można powiedzieć, że klimat panujący na Korsyce jest bardzo suchy i słoneczny.  Jednakże, biorąc pod uwagę fakt, iż jest to teren bardzo górzysty, wiele dolin jest tak izolowanych, że powstają w nich odrębne mikroklimaty. Gleby występujące na wyspie są bardzo zróżnicowane. Możemy tu spotkać gnejsy, glinę, granit, łupki, margle czy kredę.

Na Korsyce występuje 9 regionów winiarskich – najstarsza apelacja Patrimonio, następnie Ajaccio, gdzie uprawia się głównie rdzenny szczep Sciacarello, Vin de Corse, Vin de Corse Calvi, skąd pochodzą wina sławione przez Senekę, dziewiętnastowieczny Vin de Corse Coteaux du Cap Corse, położone na południowym krańcu wyspy Vin du Corse Figari, Vin du Corse Porto Vecchio gdzie produkuje się rześkie wina białe, Vin du Corse Sartène oraz Muscat du Cap Corse skąd pochodzą najlepsze na wyspie krzepkie białe wina.
Na Ile de Beauté uprawia się około 20 różnych szczepów winorośli (m.in. syrah, merlot, grenache, cincault). Korsykańscy winiarze coraz częściej sięgają po tradycyjne odmiany winogron, głównie – Sciacarello. Jest to rdzenny szczep z okolic Ajaccio – najstarszego regionu winiarskiego tej wyspy. Odmiana ta uprawiana na granitowym podłożu daje lekkie, żywe wina czerwone i różowe o korzenno-ziołowych aromatach.

Równie popularny szczep uprawiany na Korsyce to Niellucio. Odmiana ta często uważana jest za drugą rdzenną winorośl pochodzącą z wyspy. W rzeczywistości są to toskańskie winogrona Sangiovese, które na Korsyce pojawiły się prawdopodobnie wraz z Genueńczykami panującymi w XVIII w. na wyspie. Nellucio spotkać możemy głównie w północnej części wyspy (apelacja Patrimonio). Teren ten, jako jedyny na Korsyce, charakteryzuje się wapienną glebą. Odmiana daje dość dzikie, mocne w budowie, ciemnoczerwone wina (choć nie tak ciemne jak toskański szczep Sangiovese).

Zarówno Sciacarello jak  i Niellucio łączy się z innymi szczepami, głównie grenache i syrah, uzyskując trochę okrąglejsze wina.

Trzecią najbardziej pożądaną obecnie odmianą jest Vermentino (Malvoise de Corse, a w Prowansji znane jako Rolle), z której produkuje się łagodne białe wina o dużej zawartości alkoholu. Te dobrze starzejące się wina charakteryzują się kwiatowym bukietem i piękną, złotą barwą.

Wina pochodzące z Korsyki w pewnym stopniu można porównać z winami z Prowansji. W obu przypadkach chyba najlepsze są wina różowe. Połowę eksportowanego wina z wyspy stanowi podstawowe Vin de Pays. W Polsce wina z tego regionu są prawdziwą rzadkością.